عوامل آسیب پذیری اختلال اضطراب فراگیر بر اساس مدل آسیب پذیری سه گانه

سابقه و هدف: مدل آسیب پذیری سه گانه بر تعامل سه نوع آسیب پذیری در شکل گیری و ماندگاری اختلالات هیجانی تاکید دارد. برخلاف برجستگی این مدل، پژوهش کافی برای ارزیابی اعتبار تجربی آن، انجام نشده است.  هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عوامل آسیب پذیری اختلال اضطراب فراگیر بر اساس مدل آسیب پذیری سه گانه بود. مواد و روش ها: : برای این منظور 320 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و به سیاهه شخصیتی neo-ffi، پرسش نامه کنترل اضطراب تجدید نظر شده، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی و نسخه چهارم پرسش نامه اختلال اضطراب فراگیر پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد که مدل فرضی با مدل اندازه گیری برازش دارد. نتایج نشان داد که روان رنجورخویی و برون گرایی با واسطه گری فقدان کنترل ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی بر روی اختلال اضطراب فراگیر اثر معنی داری دارند. علاوه بر این، مدل فرضی نسبت به مدل های جایگزین از برازش بهتری برخوردار بود. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش در کنار حمایت از مدل آسیب پذیری سه گانه برای اختلال اضطراب فراگیر، چهارچوب مناسبی برای سبب شناسی این اختلال ارائه می دهد